Η ποίηση δεν πέθανε …

Η ποίηση είναι το σωσίβιο που πιάνεσαι όταν όλα φαίνεται να έχουν χαθεί ...

Όταν η καρδιά στάζει για τον σπαραγμό λέξεων που πληγώνουν,

από τις σιωπές που παρασύρουν στον γκρεμό ...

Όταν γίνεσαι τόσο αδιαπέραστος που ακόμη και ο άνεμος δεν καταφέρνει να περάσει ...

Μην αναπνέεις θέλω να θρέψω την ψυχή μου

με τις ατέλειωτες σιωπές μου που χάθηκαν σ'αυτή την καταιγίδα ...

Πόσο άσχημο είναι να μην μπορείς να γράφεις ...

Έχω κάποια αποσαρκωμένα ποίηματα που καλπάζουν στο κενό

και λυπάμαι που δεν έχουν φτερά ...

Η καρδιά μου εκπλήσεται, γονατίζει

και, με την αναπνοή σου στο στήθος,

κλείνει την καγκελόπορτα από φόβο μήπως σε χάσει ...

Αλλά δεν πρόλαβε ...

Ο έρωτας υπόσχεται χαμόγελα και δάκρυα ...

Και κρατά πάντα το λόγο του ...

Ποιος ντρέπεται για τη Μαφία …

Ο Ιταλός Υπουργός Δικαιοσύνης Angelino Alfano, εγκαινιάζοντας ένα συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Racalmuto για τα είκοσι χρόνια από το θάνατο του Leonardo Sciascia(1), δήλωσε ότι νοιώθει την απουσία ενός πνευματικού αντιμαφιόζου όπως αυτής του Sciascia ...

«...Τη νοιώθω πολύ, είπε, και όπως ο Sciascia ήταν πραγματικά κατά της μαφίας και αντικομφορμιστής δε θα τολμούσα να υποθέσω τι θα σκεφτόταν και τι θα έλεγε αν ήταν ζωντανός ...»

Όμως το μόνο που μένει είναι να αποφασισθεί τι σκεφτόμαστε και τι λέμε εμείς, που είμαστε ζωντανοί, απαντάμε εμείς στον υπουργό ... Και ειδικά γι αυτούς που βεβηλώνουν την ιταλική υπηκοότητα και το κοινό αίσθημα ...

Εμείς που δεν ακολουθήσαμε στην καθημερινότητά του το χρονικό της Μαφίας, δυσκολευόμαστε - δυσκολεύονται ακόμα και οι ειδικοί - για να βρουν άκρη σε γεγονότα που διαρκούν αρκετά χρόνια, ασχολούνται πολλά δικαστήρια και συμπληρώνουν δεκάδες χιλιάδες σελίδες καταθέσεων και έρευνας ...

Αλλά αυτοί που έχουν την ηλικία, θυμούνται την τρομερή ακολουθία της δολοφονίας των Falcone(2) και Borsellino(3) αλλά και των ανθρώπων της συνοδείας τους, ένα χτύπημα στην καρδιά του κράτους που μπορεί ίσως να συγκριθεί, μόνο με το θάνατο του Aldo Moro(4) ...

Ο χρόνος έχει περάσει, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει ... η συγκίνηση έχει πλέον γλιστρήσει στο βάθος της καρδιάς και ο σκεπτικισμός της ανάρρωσης έχει αναλάβει τα δικαιώματά του ...

Αλλά η μνήμη αυτών των ημερών θα πρέπει να είναι πάντα έτοιμη να επανέλθει ...

Πριν από λίγες ημέρες, σε μια συνέντευξη ο Carlo Ginzburg(5) είπε ότι αισθάνεται ιταλός όταν συνειδητοποιήσει ότι ντρέπεται ...

Σε άλλες χώρες μπορούν να σοκάρονται και να αγανακτούν ...όμως μόνο εσωτερικά κάποιος αισθάνεται βαθιά ντροπή για τα λόγια και τις χειρονομίες των άλλων ...

Υπήρξε εποχή κατά την οποία η γραμμή του Κράτους ήταν, «ας σκοτωθούν μεταξύ τους», όμως σκότωναν εν αφθονία και εκτός αυτών, και ανάμεσά τους είχε φιλοξενηθεί μέρος της πολιτικής και του Κράτους ...

Η πτώση της Cosa Nostra των σφαγών, όπως και της πολιτικής τρομοκρατίας, επήλθε με την κατάρρευση των ανθρώπων που η ιδιοσυγκρασία τους δεν άξιζε ούτε μια παλιά δραχμή: έτσι, όσο λιγότερο άξιζε τόσο περισσότερο αιματηρή παρουσιαζόταν ...

Το να κυβερνήσεις με αυτές τις συνθήκες είναι ένα τεράστιο κατόρθωμα ...και αυτό γιατί δεν κυβερνάς για να παρατείνεις τη στιγμή της καθίζησής σου ...αυτό το τελευταίο μπορεί να το εγγυηθεί μόνο η απόλυτη μοναρχία ...με την προϋπόθεση βέβαια, ότι οι υπήκοοι δεν θα ερωτευθούν ενός έτους ή μιας επετείου του ...


(1): Racalmuto, 8 Ιανουαρίου 1921 - Palermo 20 Νοεμβρίου 1989 - Ιταλός συγγραφέας και πολιτικός

(2): Giovanni Falcone, Palermo 18 Μαΐου 1939 - Palermo 23 Μαΐου 1992 - Ιταλός δικαστής, θύμα μαφίας και ήρωας

(3): Paolo Emanuele Borsellino, Palermo 19 Ιανουαρίου 1940 - Palermo 19 Ιουλίου 1992 - Ιταλός δικαστής και θύμα μαφίας

(4): Aldo Moro, Maglie 23 Σεπτέμβριος 1916 - Roma 9 Μαΐου 1978 - Ιταλός πολιτικός, πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος, πέντε φορές πρωθυπουργός, δολοφονήθηκε από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες

(5): Carlo Ginzburg, Torino 1939, Ιταλός συγγραφέας και ιστορικός

Διαδίκτυο και Άγνοια ...

Διαδίκτυο; ... ναι ... αλλά η πραγματικότητα είναι ότι, δυστυχώς, υπάρχει άγνοια ... τόσο εντός όσο και εκτός ... κυρίως σε Facebook και Blogs ... και δεν θα ηττηθεί κρύβοντάς την ... παρά μόνον αντιμετωπίζοντάς την ανοιχτά ...