Ο Ελληνικός Γρίφος …

Ο Γιώργος Παπανδρέου ζητά από τον Λευκό Οίκο πυγμή κατά της «νομισματικής κερδοσκοπίας», ενώ ο Υπουργός Οικονομίας διαπραγματεύεται παρασκηνιακά με το ΔΝΤ για να διασφαλίσει τουλάχιστον 10 δισεκατομμύρια δολάρια και να εκτονωθεί η πίεση των αγορών, διαπιστώνοντας παράλληλα ότι βρίσκεται μπροστά στο εμπόδιο της διαφωνίας μεταξύ Strauss-Kahn και Sarkozy.

Η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον φέρνει στο φως τόσο τη στρατηγική της Αθήνας για να ξεφύγει από τα δόντια της κρίσης του ελλείμματος όσο και στην ύπαρξη πρόδηλων διαφωνιών μεταξύ Παρισιού και του ΔΝΤ για τη λήψη αποφάσεων. Η περιγραφή της ελληνικής προσέγγισης είναι αυτό που συνέβη στο Λευκό Οίκο και στην έδρα του ΔΝΤ.

Ο Παπανδρέου εκμεταλλεύεται τη συνάντηση με τον Μπαράκ Ομπάμα στο Οβάλ Γραφείο για να αντιπαραθέσει τους κερδοσκόπους με κοινούς «εμπρηστές», ζητώντας παράλληλα την ισχυρή δέσμευση των ΗΠΑ να «δράσουν από κοινού με την ΕΕ στην αύξηση των κανόνων σχετικά με τις αγορές και να αποφεύγουν τους δόλιους εμπρησμούς».

Η αναφορά είναι για τα αμοιβαία κεφάλαια υψηλού κινδύνου που κερδοσκόπησαν σε βάρος της Ελλάδας και για τα οποία διερευνά η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ: «Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να κάνουν ασφάλιση πυρός για τα σπίτια των γειτόνων και στη συνέχεια να βάζουν φωτιά για να εισπράξουν το ασφάλιστρο», είπε ο πρωθυπουργός.

Το αίτημα στον Ομπάμα αποτελεί στρατηγική δέσμευση για την οικονομική σταθερότητα όχι μόνο της Ελλάδας αλλά «της Ευρώπης και του ευρώ», γιατί «είναι για το συμφέρον της Αμερικής» εφόσον «ένα αδύναμο ευρώ θα αυξήσει το δολάριο με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση του εμπορικού ισοζυγίου των ΗΠΑ».

Αν ο Παπανδρέου κοιτάζει μακριά στο μέλλον είναι διότι για το άμεσο σκέπτεται ο υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος εισήλθε (La Stampa) στο νούμερο 700 της 19ης Οδού για να πει στους ανώτερους αξιωματούχους του ΔΝΤ ότι η Αθήνα έχει ανάγκη να λάβει γρήγορα - εντός 40 ημερών - τουλάχιστον 10 δισεκατομμύρια δολάρια χρηματοδότησης, προκειμένου να στείλει ένα «μήνυμα στις αγορές» για να ανακουφίσει την πίεση που εκτίναξε στο 6,5% τους τόκους που καταβάλλονται στους πιστωτές.

Αυτή τη στιγμή η Αθήνα χρειάζεται συνολικά 40 δισεκατομμύρια περίπου, αλλά πιστεύει ότι ένα τέτοιο βήμα του ΔΝΤ θα είχε θετικό αντίκτυπο, μειώνοντας σημαντικά την πίεση ακόμα και στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Παπακωνσταντίνου συνάντησε τον Arrigo Sadun, τον Ιταλό διευθυντή του ΔΝΤ, που αντιπροσωπεύει και την Αθήνα, δείχνοντας προσοχή στην πρόταση του Υπουργού Tremonti για τη δημιουργία ενός «Ταμείου Διάσωσης» αποτελούμενο από το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα Κράτη Μέλη.

Όμως, οι ελληνικές πιέσεις για να διασφαλισθεί από το ΔΝΤ μια ταχεία εγγύηση συγκρούονται με τις εντάσεις μεταξύ του εκτελεστικού διευθυντή, Dominique Strauss-Kahn, και του Γάλλου Προέδρου Nicolas Sarkozy.

Την παραμονή της άφιξης του κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου στην Ουάσιγκτον ο Strauss-Kahn σοφά επέλεξε να «πάει σε αποστολή στην Αφρική» ώστε να μην είναι υποχρεωμένος να σχολιάσει τη συνεχιζόμενη σύγκρουση: ενώ λοιπόν αυτός βλέπει με καλό μάτι ένα ρόλο του ΔΝΤ για την επίλυση της Ελληνικής κρίσης το Παρίσι έχει εντελώς διαφορετική άποψη, υποστηρίζοντας την ανάγκη για οικονομική ενίσχυση της Αθήνας μόνο μέσω της Ευρωζώνης.

Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι ενώ ο Strauss-Kahn επιδιώκει να βελτιώσει την εικόνα του προφίλ του ΔΝΤ όσον αφορά τη σταθεροποίηση της παγκόσμιας οικονομίας, ο Sarkozy αποσκοπεί πρωτίστως στην προστασία των συμφερόντων των εγχώριων τραπεζών, των πλέον εκτεθειμένων θα έλεγα μαζί με τις γερμανικές, σε χορηγημένα δάνεια στην Ελλάδα.

Περιπλέκοντας το σενάριο υπάρχει κίνδυνος η αντιπολίτευση του Sarkozy να οδηγήσει σε διαίρεση του ευρωπαϊκού τμήματος στο ΔΝΤ - η οποία κατέχει περίπου το ένα τρίτο των μετοχών - με αποτέλεσμα την αδυναμία ικανότητας ελιγμού του εκτελεστικού διευθυντή.

Επομένως να μη μας προκαλέσει έκπληξη, εάν στη συνάντηση Παπανδρέου και Χίλαρυ Κλίντον στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει συζητηθεί - σύμφωνα με διπλωματικές πηγές στην Ουάσιγκτον - ιδίως «ο ρόλος της Γαλλίας». Ειδικότερα ενόψει της άφιξης του Sarkozy στο Λευκό Οίκο, στις 30 Μαρτίου στη συνέχεια της Συνόδου Κορυφής, η οποία θα έχει στην ημερήσια διάταξη όχι μόνο το Ιράν, το ΝΑΤΟ και το Αφγανιστάν, αλλά και τη λύση του Ελληνικού Γρίφου.