Σίγουρα δεν είναι σφάλμα κανενός, ούτε μιας Κυβέρνησης, αν ξεσπάσει ένας σεισμός μες στην καρδιά της νύχτας και ισοπεδώσει μια ολόκληρη περιοχή που ήδη βρίσκεται καταγεγραμμένη στους σεισμικούς χάρτες του φόβου, προκαλώντας μια επώδυνη αλυσίδα από ερείπια, νεκρούς και τραυματίες. Όταν η αστάθεια του εδάφους συνδυάζεται δυστυχώς με τη βία της φύσης, η καταστροφή γίνεται ασταμάτητη και ο άνθρωπος δεν μπορεί να παραιτηθεί από τη μοίρα του ...
Όμως ...
Μια Κυβέρνηση, είναι αναγκαίο και στο καθήκον της, να λαμβάνει μέτρα έκτακτης ανάγκης, να περιθάλπει τα θύματα, να βοηθά με κάθε τρόπο τους επιζώντες για την ανάκτηση το ταχύτερο δυνατό μιας φυσιολογικής ζωής και να εγγυάται την αξιοπρέπεια όλων ...
Μια Κυβέρνηση, σίγουρα θα πρέπει να δύναται να συμβάλλει, ώστε κάθε πολιτική διαμάχη να τίθεται στο περιθώριο και να μπορεί να επικεντρώνει τις δυνάμεις όλων σε μια κοινή προσπάθεια αλληλεγγύης ...
Μια Κυβέρνηση, αμέσως μετά από μια καταστροφή, θα πρέπει να καταρτά τον κατάλογο της ευθύνης, όχι μόνο για να διαπιστώνει ότι είχε γίνει πραγματικά αυτό που θα έπρεπε να γίνει για να αποφευχθεί μια καταστροφή μεγάλης έκτασης, αλλά και για να αποτρέπει στο μέλλον την επανάληψη ή τουλάχιστον για να μειώνει τις απώλειες ...
Οι μαρτυρίες των παθόντων ένα χρόνο μετά, κάθε άλλο παρά θετικό πρόσημο απονέμουν στην γείτονα ιταλική Κυβέρνηση ...